onderzoek

Het begrip zwermintelligentie, tot nu toe gekoppeld aan kunstmatige intelligentie, is gecreëerd op basis van observaties van o.a. vogelzwermen. Ik ga het begrip los koppelen van kunstmatige intelligentie en onderzoeken of het geprojecteerd kan worden op de Z-generatie

Het experiment van Milgram is een beroemd experiment uit de sociale psychologie. In het experiment werd onderzoek gedaan naar de gehoorzaamheid van de deelnemer bij het uitvoeren van opdrachten van een gezaghebbende persoon.

In lerende netwerken is er meestal samenhang tussen de sociale en cognitieve ruimtes: interacties voeden de gemeenschappelijke interesses en bevorderen het ontstaan van oplossingen voor problemen. En niet alleen het wat maar ook het hoe van de menselijke gedachte ontstaat in de wisselwerking tussen de leden van de groep. Dit is een indicatie dat mensen elkaar nodig hebben, dat interactie onze hersenen zodanig stimuleert dat we onze intelligentie ‘normaal' kunnen ontwikkelen.

Er zijn dus 4 invalshoeken van belang om de boel zichtbaar en meetbaar te maken.

1 - groepsgedrag ( zoals je die ziet bij spreeuwen),
2 - het doelgerichte van de groep ( zoals je ziet bij bijen)
3 - informatie uitwisseling; elkaar op de hoogte houden
4 - het collectieve leervermogen; wat halen we eruit, wat brengt het ons?

Hoeveel mensen zijn er betrokken bij het maken van een potlood? Of bij het totstandbrengen van een taxirit? Het antwoord schuilt in wat je een Wereldwonder Beter Bekend Als Het Dagelijkse Leven kunt noemen. Deel 1 in een serie over het alledaagse dat verre van gewoon blijkt te zijn.

Zwermen zijn “in”. Binnen managementland hoor je steeds vaker mensen praten over de zwerm. In die gevallen wordt de zwerm dan regelmatig als ultiem voorbeeld van zelforganisatie genoemd, omdat zwermen zonder leider hun richting bepalen. In deze blog laat ik zien dat de zwerm juist een bolwerk van macht is en een constant gevecht om sociale positie.